Alles verandert, de Grieken wisten het al 2500 jaar geleden. Ook ikzelf ben veranderend door de jaren. Wat mijn job te bieden heeft, is veranderd door de jaren. Wat ik verwacht heb van mijn job toen ik ermee gestart ben, is niet hetzelfde als vandaag.

Lees verder →

Net zoals met je talenten, heb je veel meer kennis in huis dan je denkt. Kennis slaat ook op veel meer domeinen dan je denkt.

Lees verder →

Merkwaardig toch:
Als je aan mensen vraagt om 5 talenten te noemen waarover ze helemaal niet beschikken, noemen ze er met gemak 10 op, en moet je ze nog tegenhouden om er nog meer te sommen.

Als je aan mensen vraagt om 5 talenten te noemen waarin ze uitblinken, komen ze met moeite aan 2 of 3, met de bedenking dat ook dat maar relatief is. En dat ze toch ook niet mogen stoefen, zeker.

Lees verder →

Natuurlijk moet die job bij jou passen – waarom blijf je ze anders doen? Vraag is: past je job bij wie je was toen je ermee begon, of past ze bij wie je nu bent geworden?

Lees verder →

Doe de test: het is zondagavond en een fijn weekend loopt op zijn einde. Hoe voel jij je dan, met een nieuwe werkweek in het vooruitzicht? Geeft dat vooruitzicht jou frisse energie, of voel jij de moed stilaan in je schoenen zakken?

Alles draait om energie – waarom gaan we er dan zo slordig mee om? Aan je job besteed je meer energie dan aan welke ander activiteit ook. Een reden te meer om je, minstens om de vijf jaar, de vraag te stellen hoe het staat met je energiebalans.

Is je job duurzaam, dat wil zeggen: haal je er meer energie uit dan je er in steekt? Of bezorgt ze jou veel negatieve stress?

Heel nuttig om weten is dat stress geen gegeven is, wel een verhouding
met in de teller: je draaglast

• die is gemakkelijk vaststelbaar – meetbaar – en komt in “blokken” die ineens komen en gaan. In één klap kan je die doen toenemen of verminderen – daar heb je direct impact op. Meestal véél meer dan je zelf denkt.
• maar dat vraagt verandering, en daar zie je tegenop, niet? Je bent niet alleen…

met in de noemer: je draagkracht

• die is moeilijk vaststelbaar – nauwelijks meetbaar – en komt en gaat langzaam op en af. Jarenlang kan je die ondermijnen – erosie van je van binnenuit aanvreet. Die je lichaam wel aangeeft, maar ja – daar zijn dokters en pilletjes voor.
• tot het écht niet meer gaat, en iedereen – jij inbegrepen – verwonderd vaststelt: het is op
• en dat het maanden kan kosten om de balans te herstellen

Als daar een probleem zit, is het structureel – je lost het niet op met een fijn weekend of een vakantie alleen.

De dingen zijn helemaal niet wat ze zijn
De dingen zijn voor jou zoals jij er naar kijkt
De dingen zijn voor mij zoals ik er naar kijk.

Wanneer kinderen op de wereld komen, hebben ze geen overtuigingen. Geen denkwijzen, geen normen, geen waarden. Zoals onze kinderen die meekrijgen van ons, zo hebben wij die meegekregen. Van onze ouders, van de school, van vriendjes, van (sociale) media.

Lees verder →

Hoe ik mij voel, hangt niet zozeer af van de situatie waarin ik mij bevind, dan wel van het perspectief dat ik heb

Lees verder →

Je hebt het gevoel een slechte werknemer te zijn, een slechte partner, een slechte ouder, een slechte vriend(in). Je bent moe. Dan maar naar de dokter, die schrijft wat rust voor en wat pillen. Om te rusten heb je geen tijd, de pillen werken steeds minder goed.

Lees verder →